ZABURZENIA SNU
Zaburzenia snu to grupa dolegliwości, które obejmują bezsenność, niedobór snu (hiposomnia), zaburzenia rytmów dobowych, snu i czuwania, nadmierną senność oraz parasomnie, czyli zaburzenia przysenne. Bezsenność, nazywana również insomnią, oznacza trudności w zasypianiu połączone z częstym budzeniem się w nocy lub zbyt krótkim snem – wczesne budzenie się rano.
Zaburzeń snu doświadcza 20-41,7% osób dorosłych. U kobiet ryzyko wystąpienie zaburzeń snu jest 40% większe niż u mężczyzn. U osób starszych, przypadłość ta jest 3-4 razy częstsza niż u osób młodych.
Bezsenność jest dolegliwością bardzo dokuczliwą, a występująca przewlekle wywołuje wtórne zaburzenia psychofizyczne: zmniejsza zdolność do pracy, negatywnie wpływa na nastrój i samopoczucie, upośledza jakość życia. Ze względu na częstość występowania i znaczny wpływ na życie, stanowi istotny problem medyczny.
W trakcie leczenia bezsenności niezwykle ważne jest znalezienie jej przyczyny. Do najważniejszych przyczyn bezsenności należą:
- Niewłaściwa higiena snu (zasady higieny snu tutaj),
- Czynniki emocjonalne,
- Zaburzenia lękowe,
- Zespoły bólowe,
- Choroby neurologiczne,
- Bezdech senny,
- Zespoły uzależnienia,
- Zaburzenia depresyjne,
- Mania,
- Psychozy.
Leczenie polega na leczeniu choroby podstawowej, wprowadzenie prawidłowych rytmów okołodobowych, dołączeniu leków w połączeniu z psychoterapią poznawczo-behawioralnej (CBT)).